انسان موجودی شادیخواه و لذتطلب است. هرگز داشتن مال و اموال، نشانه خوشبختی و بینوایی و فقر، نشانه بدبختی نیست. اگر چنین بود، ثروتمندان باید شادترین و فقرا بدبختترین افراد باشند در حالی که همیشه چنین نیست. تمام شورها، شوقها و لذایذ بهشت زندگی منتظر کسانی است که با تلاش و تفکر و مقاومت، خود را به این بهشت میرسانند.
شیوههای کسب احساس شادمانی در زندگی
1- هرگز از پرسش کردن باز نمانیم
هرگاه از انجام کاری دلزده و خسته شدیم از خودمان بپرسیم چگونه میتوانیم کارهایمان را بهتر، سریعتر، سادهتر، آسانتر و سرگرمکنندهتر انجام دهیم تا به هدف نهایی برسیم!
2- احساس ناامیدی را از خودمان دور کنیم
اگر در مسیر زندگی امید خود را از دست دادیم مایوس نشویم و هرگز فکر نکنیم راهی را که در پیش گرفتهایم، آخرین راه است. پیوسته به دنبال راههای دیگر باشیم چرا که «عاقبت جوینده یابنده است».
3- ضعفهای خودمان را بپذیریم
واقعیت این است که هر کس ضعفهایی دارد، به جای فروماندن در ضعفهای خود و گرفتار شدن در دام یاس و ناامیدی، بکوشیم انتقادپذیر بوده و بر ضعفهایمان غلبه کنیم و به دنبال راهکار باشیم.
4- نقاط قوت خود را تقویت کنیم
انسان مجموعهای از استعدادهای گوناگون است که میتواند با شناسایی و رشد و پرورش آن به کمال برسد. با کشف تواناییهای خودمان و پرداختن به کارهای مثبتی که به آنها علاقه داریم، بیشترین لذت را از زندگیمان ببریم.
5- با خودمان صادق و روراست باشیم
صادق نبودن با خود، آسیبرسانتر از احترام نگذاشتن به خود است. مواردی را که با خودمان روراست نبودهایم بنویسیم و راه صادق بودن را با بررسی خطاهای خود بیابیم. تابلویی از صداقت باشیم و درس صادق بودن را به فرزندانمان نیز بیاموزیم.
6- بیشتر به زندگی برسیم
گلی را در باغچه یا گلدان بکاریم و آن را به زندگیمان تشبیه کنیم، همانطور که شاداب ماندن گل به رسیدگی و پرورش نیاز دارد، زندگی خود و خانوادهمان هم به مراقبت، تقویت، پرورش و... نیاز دارد.
7- درگذشته زندگی نکنیم
اجازه بدهیم غبار گذشته از شانههایمان فرو ریزد، هر اندازه در تیرگی گذشته گام برداریم از روشنایی آینده دورتر خواهیم شد. فروماندن در گذشته، فروماندن در سیاهی است. باید گذشته را به پرسش کشید، ناپاکیهایش را گرفت و زنگارهایش را زدود و از آن به مثابه عنصری برای پی ریختن آینده و شادمانه زیستن در حال بهره گرفت.
8- در کمک کردن به دیگران پیشقدم باشیم
کمک به همنوع از وظیفههای مهم هر انسانی است. کمک کردن به دیگران این احساس را در فرد به وجود میآورد که او فرد با ارزشی است و میتواند به زندگی دیگران معنی ببخشد. همچنین وقتی میبینیم که توانستهایم گرهای از کار دیگران بگشاییم، در درون خود احساس شادمانی و شعف میکنیم.
9- گذشت داشته باشیم
همانگونه که لطف و مهربانی خداوند شامل حال بندگانش میشود چه خوب است ما نیز از خطاها و اشتباههای دیگران چشمپوشی کرده و راه آشتی را هموار سازیم تا ضمن خوشحال کردن آنها، خودمان نیز با دور ریختن کینهها به آرامش درونی دست یابیم.